Rosa!

Wat gaan we met onze hond doen? Ja, ook dáár moet je over na denken.

We kunnen haar niet meenemen. Daar zitten zoveel regels aan verbonden en dan zou ze in een kattenmandje onder de stoel voor mij in het vliegtuig moeten zitten en er de hele vlucht niet uit mogen… Arm dier... Nee, dan maar een goed baasje voor haar zoeken in Nederland.

Helaas was er geen familie van ons waar ze terecht kon. Dat zou fijn geweest zijn, want dan konden we haar ook nog eens zien als we met verlof naar Nederland komen.

We zetten haar op marktplaats en kregen zeker 10 reacties. Kies dan maar eens de goede uit.

Eén korte reactie sprak mij gelijk aan. “Onze dochter heet ook Rosa.” Geen idee waarom, maar het voelde goed en ik besloot hen te bellen. We hadden een ontzetten leuk gesprek en al snel kwamen vader, moeder en 2 kinderen kijken. Rosa is naar iedereen enthousiast, zo ook nu. Het klikte goed en we spraken af dat we haar 2 dagen laten zouden komen brengen. Het is wel fijn om te zien waar ze terecht komt.

In eerste instantie wilde ik Rosa langer bij ons houden en pas als we bijna zouden gaan, wegdoen. Maar ik merkte de laatste weken al dat ik minder tijd voor haar had. Dan zou het fijner voor haar zijn als ze naar een nieuw plekje zou gaan waar genoeg tijd en aandacht voor haar was.  

Emma en Jochem vonden het natuurlijk niet leuk dat ze weg ging. Vooral Emma was erg gehecht aan Rosa. Ze knuffelde wat af met haar en ging gerust ook bij haar in de mand liggen als ze bijvoorbeeld verdrietig was.

We brachten haar weg en dronken gezellig een bakje koffie bij haar nieuwe baasjes. Ja, het voelde echt goed. Ze zou hier een goed thuis krijgen! En dan moet je afscheid nemen… Nóg een knuffel, nog een laatste aai…

Ai, ik had het wel even moeilijk. Toen wij naar de deur liepen, liep Rosa gelijk achter ons aan. “Ach beestje, wat denk je nu? Laat ik je zomaar bij een vreemde achter.” Slik.

Jochem en Emma vonden het allemaal prima. Ze hebben geen traan gelaten. Mama wel daarentegen… in de auto terug kwamen de tranen.

Rosa, ze heeft me echt door een moeilijke periode geholpen. Toen we haar kregen in juni 2021 zat ik in een depressie. Rosa liet me lachen, ik moest voor haar naar buiten, ik sprak veel andere hondenbaasjes en het was heerlijk om met haar te knuffelen. Ja, ze gaf me nieuwe energie en zorgde voor structuur in mijn dag.

Haar nu loslaten brengt die tijd weer naar boven en ik ben dankbaar. Dankbaar voor de zegen van een huisdier!