De eerste weken in Ethiopië…

Beloofde ik in de vorige blog dat ik sneller zou zijn met mijn volgende blog? Oeps..niet helemaal gelukt. De tijd vliegt hier.. de dagen zijn zo voorbij en aangezien er ’s avonds ook regelmatig wat op het programma staat, lukt het me dan ook niet om te bloggen.

De kinderen hebben nu 2 weken vakantie, dus iets meer rust in de tent (hoop ik) en dus meer tijd om even achter de laptop te kruipen en van me af te typen. Wie weet werkt het regenseizoen ook mee..

Ik pak m’n telefoon er maar even bij om via mijn gemaakte foto’s eens te kijken wat we tot nu toe allemaal beleefd hebben.

Na onze aankomst midden in de nacht, hadden we een kort nachtje. De volgende ochtend werden we gewekt door kinderstemmen. Er was een spelletjesochtend van de school bij ons op de compound. We hebben veel ruimte hier en een voetbalveld; daar wordt graag gebruik van gemaakt. 

Jochem en Emma konden gelijk leuk meedoen. Wel even wennen hoor als er alleen maar Engels wordt gepraat. Maar ze vermaakten zich goed.

Om 10 uur werden Wim en ik voorgesteld aan het personeel en kregen we een rondleiding door de fabriek.

                   Wim z'n werkplek in de fabriek. 

Tussen de middag aten we voor het eerst injera. Het traditionele Ethiopische eten; een soort grote luchtige pannenkoek van teffmeel met daarbovenop saus, groenten en aardappels. De toppings zijn elke dag anders. Even wennen, maar niet heel verkeerd. (Ondertussen eet ik het regelmatig.)

’s Middags ben ik met Margreet boodschappen gaan doen. Dat was een hele ervaring. Wat een drukte op de weg; overal bajajs (van die blauwe tuktuks), overstekende mensen, koeien, ezels, geiten en honden en geen verkeersregels. Je auto er gewoon tussen duwen en voorrang nemen.

En dan de ‘winkels’… we gingen naar het ‘vieze’ groenteboertje en kochten daar wat fruit en groenten. (Niet dat de groenteboer vies is, maar zo heet hij in de Nederlandse volksmond.) Je groenten en fruit worden gewogen op een weegschaal met gewichten... Niks geen digitale snufjes hier...

Toen naar het volgende shopje voor wat ‘broodbeleg’. Weer een ander shopje heeft grootverpakkingen met afwasmiddel enzo. Helaas was er geen wc-papier. Daar is nog wel eens een tekort aan, en sowieso ontzettend duur hier. Ons personeel krijgt 1 rol per maand vanuit het bedrijf…..

                            Het 'vieze' groenteboertje.

Daarna naar de Bizzy, de supermarkt. Yes, er is havermout. Omgerekend naar euro’s bijna 3 euro voor 500 gram. Tja, er zijn veel geïmporteerde producten in de supermarkt die ontzettend duur zijn.

Als laatste nog naar de bakker en het fruitkraampje. Je bent wel even bezig hier, voor je al je boodschappen binnen hebt.

Kleine shopjes, met een maximum aan personeel. 1 iemand om je mandje vast te houden, iemand die de producten aanslaat bij de kassa, een ander die je spullen in tasjes doet, bij de deur iemand die je bon controleert (maar niet je spullen… hoe dan? Wat heeft het voor zin?!) en dan nog iemand die je spullen naar je auto tilt. In Nederland gaat het net even anders…

En zijn we in Nederland zo druk met afval verminderen? Hier geldt; hoe meer plastic hoe beter. Alles wordt in plastic zakjes verpakt die ook weer in plastic zakjes gaan. En de wc-rollen worden ook per stuk in plastic verpakt, en vervolgens weer in een grote plastic zak gestopt. En al dat afval dan? Ach, dat verbranden we gewoon langs de kant van de weg….

’s Avonds mochten we bij de buren aanschuiven. Fijn, want we waren allemaal behoorlijk brak. Vroeg naar bed en morgen weer een nieuwe dag vol indrukken.

Zaterdags zijn we met de buren naar Babogaya geweest. Een strandje bij een kratermeer. Wát een prachtige natuur. De kids hebben heerlijk gezwommen en wij genoten van het mooie weer en de omgeving.

’s Avonds een feestje bij de dominee thuis. Zoveel nieuwe mensen om kennis mee te maken en zoveel nieuwe indrukken. Maar het was erg leuk en gezellig. Jochem heeft leuk gebasketbald met een aantal jongeren en Emma speelde verstoppertje. Dat gaat zo snel met die kinders, ze draaien zo mee met de rest.

Zondags de eerste kerkdienst. Helaas was onze eigen dominee, pastor Tim, ziek. We keken dus met onze gemeente een preek van een andere gemeente.
Ik hoop nog een andere keer te bloggen over de kerkdiensten hier.

De zondag hebben we verder rustig gehouden. Rondje over de compound gedaan en daar wat plaatjes van schieten voor het thuisfront.

Maandag was de eerste schooldag van Jochem en Emma. O, wat spannend! Maar eerst nog een uitdagende stap voor mama. Margreet zei: “Jij rijdt naar school!” Hellep, echt? Gewoon maar doen, dan wen je er het snelste aan. Hobbeldebobbel, op naar school. (Een gat in de weg is meer dan normaal en waarom zou je bepaalde wegen asfalteren? Gaat toch prima zo?) Al je spiegels 3 x checken; raak ik niemand, kan ik oversteken… Maar het ging prima. En nu draai ik m’n hand er niet meer voor om. Ik cross met gemak door het verkeer hier en ik voel me soms een asociale-voorrang-nemende-Hollander.

De kids hebben goede, eerste weken op school gehad. Het was wel erg wennen, vooral voor Emma. Want ineens praat iedereen Engels en begrijp je er zelf nog niets van. En als dan de Nederlands sprekende juf even een ander groepje les geeft en jij les krijgt van een Indische juf…dan is dat even slikken. Maar echt, we zijn trots op ze! Ze hebben allebei een mooi rapport en spreken al een mondje Engels.

                                 Het schoolgebouw.

Onze tweede zaterdag in ET, was er op school een markt. Ontzettend leuk! Tweedehands kleding, rommelmarkt, knutselspullen, schminken, spijkerbroekhangen, dansen, lekker eten.. er was genoeg te doen. We vermaakten ons prima en kwamen bepakt en bezakt thuis. En de dag had een mooie opbrengst voor het volgende schooljaar, om wat extra’s van te kopen of doen.

Voor nu ga ik het hier bij laten. Er is nog genoeg te vertellen, maar anders wordt het zo’n lange blog en de volgende keer wil ik ook weer wat te vertellen hebben..😊