Ik stond al vroeg op, want er waren nog wat laatste regeldingen. Laatste spullen inpakken, boter voor Emma nog in een koffer, hier en daar nog wat schoon wasgoed bij stoppen en daarna nog 1 keer samen ontbijten met (o)pa en (o)ma.
Tegen 7 uur arriveerde mijn broertje Johan met zijn gezin en Alisa met Joost. Koffers inladen en daarna op weg.
Jochem en Emma gingen bij opa en oma in de auto en Wim en ik bij Joost en Alisa.
Fijn nog even tijd met Alisa samen, voordat we elkaar zo'n lange tijd niet meer zouden zien.
We kwamen mooi op tijd op Schiphol aan. Koen (vriend van ons) was daar ook al en nu waren we compleet.
Op naar de incheckbalie.
Gelukkig viel de wachttijd mee. De dame achter de balie van Turkish Airlines checkte al onze papieren en daarna werden de koffers ingecheckt. Spannend.. zouden we niet teveel kilo's hebben? Ik had alle koffers tig keer gewogen en wist dat ik teveel had. Toch gewoon proberen. Even vriendelijk lachen en zeggen dat we verhuizen en echt het allerminste mee hebben genomen.
Hoeveel ik uiteindelijk teveel had weet ik niet, maar het was zeker meer dan 10 kg. Gelukkig werkte de dame mee en hoeften we niet bij te betalen.
Toen kwam het echte afscheid moment. Iedereen een dikke knuffel, laatste woorden die gesproken werden, nog een kus en knuffel en dan gáán...
Tsjonge, dat was wel moeilijk zeg! Ik heb het niet droog gehouden... We hopen elkaar in december weer te zien, maar we hebben ons leven niet in eigen handen. God regeert en gelukkig mogen we weten dat Hij overal is, in Nederland én in Ethiopië.
Nog een keer zwaaien, nóg een keer..en dan echt de hekjes door en zijn we weg.
Zucht...
Knop om en we beginnen aan een nieuw hoofdstuk!
Ethiopia, here we come! 🇪🇹
Geen opmerkingen:
Een reactie posten