Laatste weekjes NL

Ondertussen zijn we veilig gearriveerd in Ethiopië. Er komt heel veel op ons af, zoveel nieuwe indrukken... een cultuurschok! 

Over onze reis en onze eerste weken hier, hoop ik later te bloggen. Ik had nog wat staan over onze laatste weken in Nederland. Dus dat eerst. En ik beloof dat mijn volgende blog niet zo lang op zich zal laten wachten als deze. 

De laatste weken in NL waren, zoals al eerder gezegd, erg druk en intensief. Ik kreeg van iemand uit ET de tip om juist in zo'n periode ook tijd te maken voor ontspanning. Tja, dat dat met een dubbel gevoel beleefd wordt, is volgens mij niet meer dan logisch.

22 op 23 april ben ik met mijn vriendin Alisa een nachtje weg geweest. We zijn al 26 jaar vriendinnen (vanaf groep 1!). En o, wat ga ik haar missen!! We spraken elkaar bijna dagelijks en zagen elkaar wekelijks. Ik was zo blij dat we, na 7 jaar Nijkerk, weer dichter bij elkaar woonden en nu ben ik gewoon naar een ander continent verhuisd…

Het was heel fijn, zo samen weg te gaan. We hadden afgesproken het niet als afscheid te zien, maar gewoon gezellig tijd samen te hebben. Maar ja, het zit toch in je hoofd.. Ik kon het niet laten om thuis een brief voor haar te schrijven en een cadeautje te geven. En we waren nog maar net bij de B&B en zaten heerlijk buiten in de zon op het terras, of de tranen kwamen al…

Ik kreeg van Alisa heerlijke verse thee, met leuke gesprekkaartjes. Dus tot ’s avonds laat hebben we diepe gesprekken gevoerd en heel veel gedeeld. Wat was dat waardevol!

’s Nachts ging ik volop aan het verwerken. Tsjonge, wat droomde ik naar. Over Alisa die geen vriendinnen meer wilde zijn en er klaar mee was. Húilen moest ik… en huilend werd ik wakker. Alisa dacht dat ik verkouden was, maar nee…ik was compleet van de kaart toen ik wakker werd. Gelukkig was deze droom bedrog….;-)

We zijn nog wezen shoppen in Den Bosch. Ik was goed geslaagd! We zouden binnenkort een fotoshoot hebben en ik had daar nog kleren voor nodig. En met Alisa slaag ik altijd, dus dat kwam helemaal goed. Het weer zat mee en het was ontzetten gezellig met elkaar!

Het waren TOPdagen! Dankjewel lieve Lies…

Met andere vrienden gingen we een middag bowlen en zij kwamen bij ons eten. Ook al zo fijn om te doen. Bijkletsen, de kids die heerlijk met elkaar spelen en bewust genieten van het samen zijn.

Met alle kleinkinderen, opa en oma, en de (schoon)zussen gingen we een middag naar de Zandsculpturen in Garderen.

Jochem en Emma hebben genoten; picknicken met elkaar, spelen met al hun neefjes en nichtjes, samen zingen, patatjes eten…

Op 4 mei hebben we een fotoshoot gehad, bij Jonneke Oskam (www.jonneke.nl) Wauw, wat was dat leuk! Ik vond het van tevoren best wel spannend. Ik houd helemaal niet van op de foto gaan, maar dit was gewoon een uitje en een geweldig gezinsmoment!! Ik heb met volle teugen genoten, ik kan niet anders zeggen. Jonneke deed het zó ontzettend leuk en Jochem en Emma hadden er helemaal schik in.

Jonneke heeft voor onze ouders een fotoboekje samengesteld en besteld en de laatste week hebben we die aan onze ouders gegeven. Dan kunnen ze toch nog naar ons kijken, als we in Ethiopië zijn...

En dan gaat het laatste weekje NL in.

Met hulp van mijn zusje Karin en Alisa pakte ik de laatste spullen in. 

De laatste vrijdag hebben we ons huis leeggehaald en schoongemaakt. Wel gek hoor, zo'n leeg huis...

Op het laatst heb je nog allemaal van die rommeldingetjes.. uiteindelijk was ons huis leeg, en de woonkamer bij mijn ouders stond vol 😄

Op maandag 16 mei was de overdracht van ons huis. Aangezien we de 19e pas zouden gaan, sliepen we de laatste week bij mijn ouders. Heerlijk was dat, nog even dicht bij mijn ouders! 

Zaterdags zijn we nog een stuk wezen wandelen bij de Rijn in Elst. Als puber ging ik heel vaak naar de Rijn, alleen of met Alisa/vrienden. Zó vaak fietste ik ’s avonds nog even naar het water, klom op een krib en staarde naar het water en de zon. Ja, dan kwam ik echt tot rust.

Nu ben ik ook weer even een krib op gegaan en heb ik genoten van het prachtige weer en het water.

Elst am Rijn… I gonna miss you

Na ons laatste weekend in NL kreeg ik een berichtje vanuit Ethiopië; er was zondags in de kerk gebeden voor onze komst en dat de gemeente ernaar uitkeek dat we kwamen. Wat mooi om te horen! 🙏🏻

En ja, toen kwam ons afscheidsfeestje. Had ik daar zin in? Niet bepaald.. Jochem en Emma daarentegen wel. Die hebben er echt van genoten!

We hebben ergens een zaaltje gehuurd en een buffet geregeld. Al onze ouders, broers, zussen, zwagers, schoonzussen.. ze waren er! Ook alle neefjes en nichtjes. En nog 2 bevriende gezinnen.  

We werden overladen met mooie wensen, kaarten en cadeaus (nee, niet alles kon mee naar ET..) en het was ontzettend fijn om bij elkaar te zijn. 

We zongen met elkaar 'Wat de toekomst brenge moge'. Heel toepasselijk, dit lied. God weet wat de toekomst ons brengt en met gesloten ogen mogen we aan Zijn hand naar het onbekende land lopen! 

Na het eten kwamen er nog heel wat andere mensen langs om afscheid te nemen.

Ik zei tegen Wim: het is net of je gaat trouwen... al die mensen en cadeaus...😄

Fijn, dat er zo'n betrokkenheid was bij ons vertrek. Heel bijzonder om dat te ervaren! 

En dan is het nog maar 2 nachtjes voordat we gaan..