De Blindenschool

Sinds vorig jaar september werk ik bij de Blindenschool. Eén keer in de 2 weken ga ik er op dinsdagmorgen heen. (De andere dinsdagochtend doet een vriendin van mij.)  We lezen een Bijbelverhaal (uit de Amhaarse Kijk & Luister Bijbel van Laura Zwoferink), we zingen (christelijke) liedjes en behandelen een thema.

Eerst wat algemene info over de Blindenschool. De school bestaat al sinds 2013, 10 jaar dus. Jaren geleden is de Nederlandse stichting TTAF in contact gekomen met deze school en sindsdien ondersteunt de stichting op financieel gebied.

De school bestaat uit 2 leerjaren; grade 1 en grade 2. De leeftijden van de kinderen variëren van 7 tot 15 jaar. Elk schooljaar zijn er 20 kinderen die les krijgen in braille leren, sociale vaardigheden en zelfredzaamheid (denk aan wandelen met een blindegeleidestok). Elk schooljaar stromen er 10 leerlingen in en 10 leerlingen uit. De kinderen verblijven maximaal 2 jaar bij de school. Doordat veel leerlingen van ver komen, verblijven alle leerlingen de hele week bij de school. Ze slapen, eten, spelen en leren er. Dat is niet altijd makkelijk, ver van je ouders en familie. En alleen met de kerst ga je 2 weken naar huis.. Maar gelukkig hechten de kinderen zich snel aan elkaar en worden het goede maatjes!

Grade 2 van dit schooljaar

Braille leren lezen

Oefenen met de blindegeleidestok

Na 2 jaar kunnen de kinderen terecht bij regulier onderwijs. Door wat ze geleerd hebben op de Blindenschool, kunnen ze meedraaien in de maatschappij. Dit is een grote stap voor hen, een doel wat bereikt is, aangezien veel van de kinderen uit een sociaal isolement komen. Een blind of slechtziend kind wordt gezien als straf van God of schande voor de familie. Het is niet gek om een blind kind in je hut te verstoppen en te worden afgewezen door de samenleving.

Dit is Sarah, 9 jaar. Zij kwam afgelopen september bij de Blindenschool. Een meisje, die je nog geen 5 jaar oud zou geven. Totaal afgezonderd van de samenleving, niet gewend om met mensen om te gaan, niet zindelijk en haar motorische ontwikkeling liep jaren achter!

Veel van de kinderen komen uit arme families. Een eigen bijdrage in de kosten voor het onderwijs is niet mogelijk. Daardoor draait de school volledig op giften. Door de inflatie zijn de kosten enorm gestegen. Maar het team, waarvan Dhr. Wondemu (blind geworden in zijn vierde levensjaar) aan het stuur staat, blijft zich vol passie inzetten en doet er alles aan om deze kinderen een goede basis te geven.

Wondemu met zijn vrouw

In een land, waar ruim 4 miljoen mensen leven met een visuele beperking, lijken die 20 kinderen een druppel op een gloeiende plaat. Maar de afgelopen jaren hebben laten zien dat er zeer succesvolle verhalen uit voort gekomen zijn. En kan er aan de samenleving iets worden getoond: blinden en slechtzienden doen ertoe en kunnen van grote waarde zijn in de samenleving!

Het is fijn om een klein onderdeeltje te zijn in het programma dat de kinderen volgen. Hieronder een beschrijving van mijn werk.

Het is elke dinsdag weer fijn om naar de Blindenschool te gaan. De kinderen zijn dolenthousiast en genieten er echt van dat we komen. Het ‘Good morning teacher Helma’ verwarmt je hart. Na wat vragen over hoe het gaat, met hoeveel kinderen ze zijn en of ze er zin in hebben, beginnen we met het uitdelen van de muziekinstrumenten. De kinderen houden erg van muziek maken en hebben een goed gevoel voor ritme. We zingen liedjes als; ‘Come and go with me, to my Father’s house’, ‘This is the day’, ‘Jesus loves me, this I know’ en ‘Read your Bible’. De laatste kunnen ze sinds een paar maanden ook in het Nederlands zingen. Zó leuk, om Ethiopische kinderen in het Nederlands te horen zingen! Van een aantal van de liedjes is er ook een Amhaarse versie, dus die worden dan ook uit volle borst gezongen.

Het Bijbelverhaal wordt voorgelezen door Rakeb (een Ethiopische vrouw die met een Nederlandse boer is getrouwd. Zij gaat vaak mee om te helpen en voor de vertaling.) of door 1 van de begeleiders van de kinderen. Hierna stellen we vragen over het verhaal en de kinderen weten het altijd goed terug te vertellen.

Dan volgt de rest van de les. We hebben meerdere thema’s die we behandelen. Denk aan ‘hygiëne’, ‘dieren’, ‘vormen’, ‘zintuigen’, 'huis en tuin'. In het begin was het soms best even zoeken. Wij zijn zo gewend om te kunnen zien en vinden veel dingen vanzelfsprekend. Maar voor blinde kinderen is dit niet zo en moet je andere manieren bedenken om dingen uit te leggen.

Neem een les over tandenpoetsen. Ga maar eens uitleggen dat je maar een klein beetje tandpasta op je tandenborstel moet doen. Hoeveel is een klein beetje? Ja, de grootte van een erwt, zeggen we dan in NL. Maar die heb je hier niet. Oké, dan nemen we ongebrande koffiebonen mee en laat je die hen voelen. De grootte van de boon is de hoeveelheid tandpasta die je gebruikt. En dan sta je er versteld van hoe precies ze dat uit een tube tandpasta op hun tandenborstel krijgen.

Ook werken we veel met klei. Tijdens een les over dieren of vormen laten we hen eerst plastic dieren en kartonnen vormen voelen. Vervolgens mogen ze zelf met klei een dier of een vorm kleien. Alles op gevoel!
Met duplo spelen, is ook een favoriet. Een huis bouwen, wie bouwt de hoogste toren..

En na een uur is de les weer voorbij. “Thank you, teacher Helma. Come again!”

De kinderen hebben pauze en drinken een kop thee. Ik drink ook een bakje thee met Wondemu, de directeur. We bespreken wat dingen en dan zit het er weer op en ga ik weer naar huis.

De Blindenschool huurt sinds de start een compound. Helaas hebben ze al verschillende keren moeten verhuizen. Bijvoorbeeld doordat de huurprijs ineens fiks verhoogd werd. Op deze compounds was het altijd een woonhuis wat ingericht werd als school en kantoorruimte. Locaties die niet ingericht zijn op blinde kinderen. Denk aan overal drempels en trapjes.

De school bleek een stuk grond van de overheid te hebben gekregen, maar geen fondsen om een gebouw neer te zetten. Daarom hebben we met een groep Nederlanders besloten om fondsen te gaan werven om een school te gaan bouwen op het stuk land.

Het maken van afspraken, bouwtekeningen en vergunningen aanvragen was een heel proces, maar afgelopen juli konden we van start.

Even daarvoor zijn we met de kinderen van de Blindenschool naar het terrein geweest om het te gaan ‘ontdekken’. We vierden het met spelletjes en speelden voetbal.

Inmiddels is de bouw al een eind gevorderd. Maar we zijn er nog lang niet!

In Nederland ga je iets bouwen als je het geld daarvoor hebt. Hier zijn we begonnen met bouwen zodra er een startkapitaal was. En van daaruit is het elke keer weer afhankelijk zijn van giften. Elke keer is het weer spannend; is er genoeg? Kunnen we verder? Tot nu toe is er elke keer weer geld om verder te gaan. Ja, daarin weten we ons afhankelijk van God. Hij zorg, ook hierin!

Maar dat neemt niet weg dat we door moeten blijven gaan met fondsenwerven. Dus bij deze; help jij mee om een complete bouw te realiseren? Zodat de blinde kinderen straks een eigen, veilige, blindvriendelijke plek hebben waar ze kunnen leren en wonen?

Doneren kan via onderstaande QR-code of door uw gift over te maken onder de beschrijving “nieuwbouw blindenschool” via: Stichting TTAF NL61 RABO 0385 5978 19. Elk bedrag is welkom! De stichting beschikt over een ANBI status, daarmee is uw gift fiscaal aftrekbaar.

Namens Wondemu, de directeur van de Blindenschool én alle blinde kinderen met hun families; heel hartelijk dank!

Ondertussen ga ik gezellig door met lesgeven aan deze lieve, blijde kinderen!