Hoe we tot het besluit kwamen...

“We gaan verhuizen naar Ethiopië…” 

Zo, die kwam bij de meeste mensen als een donderslag bij heldere hemel. 

“Wát?! Hoe dat zo?”

In deze eerste blog wil ik jullie daar wat meer over vertellen. Wat heeft ons hiertoe gebracht? 

Al sinds Wim en ik elkaar kennen hebben wij het er wel eens over om werk in het buitenland te gaan doen. We hebben altijd al wel het verlangen gehad om iets voor onze medemens in nood te kunnen betekenen. Maar ja, meestal word je dan uitgezonden en ga je met een zendingsmissie. Die roeping ervoeren wij niet. 

Door de jaren heen keken we regelmatig bij Wycliffe en de MAF of daar vacatures waren. Maar nee, niet iets wat bij ons profiel paste.

Tot november 2021. Wim zag in het RD een advertentie staan van Ethiovestments, Passion. Het sprak hem gelijk aan maar legde het ook direct weer naast zich neer. In december zag hij de vacature weer staan. “Ik zit goed bij mijn werk, waarom zou ik weggaan?!” dacht hij. Hij heeft hierover niets tegen mij verteld. 

Begin februari 2022. Ik zit op een zaterdagavond aan de keukentafel. Wim is iets op zijn telefoon aan het kijken en zegt ineens: “Helma, wat vind je hiervan?” Hij laat mij een vlog zien van een bedrijf in Ethiopië. “Gaan!” zeg ik direct. 

Diezelfde avond nog nemen we contact op met Marc (de general manager in Ethiopië) en de maandagavond erna hebben we ons eerste Zoomgesprek met Marc. We worden veel wijzer over het land, het bedrijf, de functie van de vacature en de vervolgstappen. 

En dan komt het beraad… Is dit de weg voor ons? Wat wil de Heere hiermee? Moeten wij dit gaan doen?

We hebben altijd God gevraagd ons te leiden in ons leven. Elke stap die we wilden zetten legde we neer voor Zijn aangezicht. Zo ook deze. 

Er volgden vele gesprekken met verschillende personen uit Ethiopië en Nederland. Wim en ik besloten samen om geen naaste familie in te lichten. Wel hadden we allebei 1 persoon, aan wie wij vertelden waar we mee bezig waren en zij dachten met ons mee en gaven ons advies. Dit deden we bewust, zodat onze keuze niet beïnvloed zou worden door mensen die dicht bij ons staan. Wij wilden onze keus helemaal samen, mét God maken!

We reserveerden 2 dagen voor bidden en vasten. Als wij ons leeg maken van voedsel, kan Gods Geest ons vullen met Zijn woorden en wil Hij antwoord geven op onze vragen. 

Op de eerste ochtend van het vasten opende ik mijn Bijbel bij het gedeelte waar ik gebleven was. Het was alsof Gods antwoord recht naar mij toe kwam: 

“Hieraan leerden wij de liefde kennen, dat Hij voor ons Zijn leven heeft gegeven. Ook wij moeten voor de broeders het leven geven. Wie dan de goederen van de wereld heeft, en zijn broeder gebrek ziet lijden, maar zijn hart voor hem toesluit, hoe kan de liefde van God in hem blijven? Mijn lieve kinderen, laten wij niet liefhebben met het woord of met de tong, maar met de daad en in waarheid. En hieraan weten wij dat wij uit de waarheid zijn, en zo zullen wij ons hart voor Hem geruststellen. Want als ons hart ons veroordeelt, God is meer dan ons hart, en Hij weet alle dingen. Geliefden! Als ons hart ons niet veroordeelt, hebben wij vrijmoedigheid om tot God te gaan; en wat wij ook maar bidden, ontvangen wij van Hem, omdat wij Zijn geboden in acht nemen en doen wat Hem welgevallig is. 1 Johannes 3: 16-22”

Toen ik dit las, mocht ik geloven dat Ethiopië de weg van God is. Dat Hij ons daar wilt hebben, niet in eerste instantie om te evangeliseren, maar om onze medemens te dienen met de daad. 

In de dagen daarna kwamen er veel dingen op ons pad waarin steeds meer duidelijk werd dat wij naar Ethiopië moesten gaan. Bijvoorbeeld ook de volgende podcast: 

https://www.eo.nl/podcasts/moderne-profeten/alle-afleveringen (nummer 6; Dietrich Bonhoeffer).

Geloof wordt beproefd! Zo ook bij ons. 

Er bleek nog een kandidaat te zijn voor de functie. Wat als die persoon aangenomen zou worden, heb ik God dan verkeerd begrepen? Ik las 1 Johannes 5:14-15: “En dit is de vrijmoedigheid die wij hebben in het toegaan tot God, dat Hij ons verhoort, telkens als wij iets bidden naar Zijn wil. En als wij weten dat Hij ons verhoort, wat wij ook bidden, dan weten wij dat wij het gevraagde, dat wij van Hem gebeden hebben, ontvangen.”

Wanneer bid ik naar Zijn wil? Als ik Gods eigen woorden naar Hem terug bid. Ik mocht de woorden van 1 Johannes 3 naar de Heere terug bidden en geloven dat Hij ons verhoren zou. Hij zou ons naar Ethiopië leiden. 

In de week dat we zouden horen of we aangenomen waren, - het is natuurlijk een functie voor Wim, maar deze stap neem je toch echt samen -, werd ik op maandagmorgen wakker met de volgende woorden: “De HEERE zal voor u strijden, en ú moet stil zijn. Exodus 14:14” Wat heerlijk, ik mocht het uit handen geven. Gód zou ervoor zorgen dat we aangenomen werden. 

Op woensdag kregen we telefoon, we waren aangenomen. Halleluja! We hebben de Heere gedankt voor Zijn leiding hierin. Ja, we mogen Hem volgen in deze weg. 

.......

Dan begint de hele mallemolen wat regelen betreft. Allereerst familie en vrienden inlichten, papierwerk in gang zetten, huis in de verkoop zetten, etc. 

Familie reageerde geschokt. “Wát?! Nee toch. En zo snel al… 19 mei?” 

Ja, het is snel. Maar; ‘Where God guides, He provides!’ – Waar God leidt, daar voorziet Hij -.